CONTACT US
Smith & Associates
Phone: 1-999-SmithCo
Fax: 314-873-3800
Email: smith@smith.com
Our main office is on
55 West Street, Suite 2650, Arlington, VA
creative intercultural publishing
contact
The Documentation Center Impact of the German Occupation on Crete
was financed by the Federal Foreign Office
from the German-Greek Future Fund.
ongoing projects:
DOCUMENTATION CENTER
a constantly growing collection of books and documents
on the German occupation of Crete 1941 - 1944
contact
Μαρία Δεσποτάκη
www.
creative-intercultural-dialogue.org
Katerina Vardoulaki
Κατερίνα Βαρδουλάκη
I wish I knew more about Katerina Vardoulaki, kyria Katina, my neighbor in Hania for many years, who used to cook for me every day, who worried when I wasn't well, cared for me when I was ill. She often talked to me about life in her village in the south of Crete, now deserted, about her family back then and later in Hania. But she never mentioned her older brother whom she had lost in the war, wanting to spare me the embarrassment as I, a German immigrant, was enjoying hospitality in a place that had suffered German cruelty and gross injustice.
Θα 'θελα να ήξερα περισσότερα για την Κατερίνα Βαρδουλάκη, την κυρία Κατίνα, τη γειτόνισά μου τόσα χρόνια στα Χανιά, που μου μαγείρευε κάθε μέρα, που ανησυχούσε όταν δεν ήμουνα καλά, που με φρόντιζε όταν ήμουν άρρωστος. Πολλές φορές μου μιλούσε για τη ζωή της στο χωριό της στη νότια Κρήτη, που τώρα είναι εγκαταλελειμμένο και για την οικογένειά της, παλιότερα και πιο μετά στα Χανιά. Μόνο για τον μεγαλύτερο αδελφό της που είχε χάσει στον πόλεμο δεν μιλούσε ποτέ, για να να μη με κάνει να νιώσω άσχημα, για να μη νιώσω άσχημα εγώ, ένας αυτοεξόριστος από τη Γερμανία, που βίωνα τη φιλοξενία σε έναν τόπο που είχε υποφέρει τα πάνδεινα από τη γερμανική κτηνωδία, από τη χειρότερη δυνατή αδικία.
Ich wünschte, ich wüsste mehr über Katerina Vardoulaki, Frau Katina, meine Nachbarin in Chania für so viele Jahre, die mich Tag für Tag bekochte, die beunruhigt war, wenn es mir nicht gut ging, die für mich sorgte, wenn ich krank war. Oft hat sie mir vom Leben in ihrem inzwischen verlassenen Dorf im Süden Kretas erzählt, von ihrer Familie, damals im Dorf, und später in Chania. Aber ihren älteren Bruder, den sie im Krieg verloren hatte, erwähnte sie nie, um mir ein Gefühl der Verlegenheit zu ersparen, da ich, ein Immigrant aus Deutschland, Gastfreundschaft an einem Ort erlebte, der deutsche Brutalität und extreme Ungerechtigkeit hatte erleiden müssen.